Deze snuffelarij werd tevens ingegeven door een nogal dringend berichtje wat ik op internet aantrof betreffende de houdbaarheid van ?La Romanée? uit 1994 waarvan ik enkele exemplaren in mijn wijnkast heb liggen. Ondanks dat ik dit soort berichten vaak in de wind sla, werd ik toch een beetje zenuwachtig van de zin ' ....best between 2001 & 2003. Dus om de kwaliteit te kunnen testen moest er een fles open.

En wat is er gezelliger dan zo?n flesje te openen op de zaterdagavond. Nadat ik de daad bij het woord had gevoegd constateer ik dat de kurk nog in perfecte staat is. Opvallend vind ik wel dat ondanks dat de temperatuur in mijn elektrische wijnkelder circa 12 graden is, de wijn razendsnel op ?kamertemperatuur? is. (Ik drink mijn wijn het liefst op circa 17 graden.) De robijnrode lekkernij is kraakhelder in de bourgogneglazen en heeft aroma?s die nog het best zijn te omschrijven als de geur van viooltjes. In eerste instantie doet de wijn gesloten aan, maar hoe langer de fles openstaat, des te meer de wijn, qua smaak, prijsgeeft.

Uiteindelijk blijkt de smaak vol van zwarte bessen en kruiden. Een wijn met body die op elegante wijze alle smaakpupillen op de tong in beroering brengt en nog vol zit met tannines. De afdronk is zonder meer lang te noemen waarbij de bessen weer de boventoon voerden. Ondanks dat ik wijn heerlijk vond, was er toch ook ruimte voor een teleurstelling. Vanzelfsprekend veroorzaakt door datgene wat tussen de oren zit, had ik toch meer verwacht van deze achterbuurman van dat wereldberoemde perceel.

Met de houdbaarheid echter, is volgens mij helemaal niets mis!
Ik moet ook niet alles geloven wat ik op internet lees......

Cijfer: 8.5