En dat blijkt te kloppen. Na enig zoekwerk wordt er toch nog één fles 'opgediept', en dat is te zien. Het etiket is behoorlijk beschadigd en 'ze' hebben het voor goed fatsoen nog met een plakbandje vastgezet. Ze wisten natuurlijk dat 'ie' op de foto moest. (wie is toch die sukkel die telkens weer een foto neemt van een wijnfles?)

Evenals alle vorige flessen uit ditzelfde etablissement is ook dit exemplaar zo uit de kelder op tafel gezet. Behoorlijk koud dus. Nu hoeft dit op zich geen probleem te zijn want het is hier zo warm dat de wijn zo op temperatuur is, al geef ik er de voorkeur aan dat dit proces wat langzamer verloopt. Nadat de kurk op een heimelijke manier verwijderd was (wat is dat toch hier?), schenk ik zelf de wijn maar in de inmiddels bij ons bekende 'Le Grappe D'or' cognacglazen om te ruiken en proeven. En ruiken doet ie! Fantastisch wat een geur! Dan proef ik de wijn. Heerlijk. Fluweelzacht en wat een afdronk! Deze roestige lekkernij blijkt echt een goede wijn.

Eigenlijk had ik niet anders verwacht van een Nuits-St-Georges van deze leeftijd. Ondanks dat ik het chateau niet kan herleiden (wellicht toch familie van de bekendere Sylvain Cathiard) toch een prima wijn.

Cijfer: 8-