Een leveranciersmanager van een grote organisatie, die we vanaf nu Robert noemen, had zijn vakantie doorgebracht in de Bourgogne en had een fles wijn voor mij meegebracht. Wat een verrassing! En de verrassing werd steeds beter. De fles betrof een Bourgogne Côtes du Couchois uit 2002. Een (regionale)appellation die ik nog nooit eerder had gedronken. Ook het wijnhuis was mij onbekend, waardoor mijn nieuwsgierigheid extra werd geprikkeld.

Zo?n bijzondere fles vraagt ook om bijzondere aandacht. Nadat ik de afgelopen weken ?wijnloos? had doorgebracht (ik was druk aan het verhuizen) heb ik afgelopen zaterdag de fles opengetrokken. Wat mij direct opviel was dat deze donkerrood gekleurde lekkernij zeer aromatisch was.

De geur welke direct had besloten om zijn oude glazen behuizing te verlaten was die van kersen, kersen en nog eens kersen. Ik heb het in het verleden wel eens vaker aangehaald, maar het was echt de geur (en smaak) van die ?Rang? snoepjes die je vroeger had. Kersen dus. Niet verwonderlijk dus dat dit aroma nadrukkelijk aanwezig was tijdens het proeven. Als je de wijn even wat langer in je mond hielt kwam ook het andere kleine rode fruit boven en proefde je de klei- en kalkhoudende grond waar de oude wijnstokken in staan.

Wat mij bovendien nog het meeste bijblijft aan deze rode pinot noir, welke overigens in 2003 de zilveren medaille heeft gekregen van het Concours des Vins, is dat de wijn vrij 'tannineloos' aanvoelde op de tong, maar dat je gehemelte wel stevig werd geprikkeld.(letterlijk) De afdronk was vrij kort, maar dat was geen verrassing. De bijgeleverde folder van het Domaine du Beauregard maakte hier al melding van.

Al met al is deze wijn zeker de moeite waard en doet hij niet onder voor de concurrentie uit de Côte D?or regio. Bovendien heeft het mij aangezet om toch ook dit gebied (Côte Chalonnaise) eens aan een nadere inspectie te onderwerpen bij mijn volgende bezoek aan de Bourgogne.

Santé, Robert!

Cijfer: 7