Geen al te best jaar, maar de leverancier moet een hoop goed maken. De gedachten om binnen enkele ogenblikken een wijn te drinken van 31 jaar oud maken mij nog zenuwachtiger dan ik al was. Bovendien rijst de vraag in hoeverre de wijn nog goed is. Normaliter kan gesteld worden dat je rode Bourgogne binnen 10 jaar na 'geboorte' moet nuttigen, tenzij.... . Enfin, ik ga het toch proberen.
Na het lossnijden van het lood (!) schiet de schrik mij in de benen. Het lijkt meer op een verzameling paddestoelen dan op een bovenkant van een kurk. Als dat maar goed gaat. En dat gaat het niet! Althans voor wat het ontkurken van de fles betreft. Hij komt er in 3 delen uit en het laatste stukje valt naar onderen de fles in. Decanteren dus. Iets wat sowieso moest gebeuren gezien het depot.
Voorzichtig schenk ik de wijn over en verbaas me over de hoeveel residu wat achterblijft in de fles. Bourgogne staat er immers om bekend dat ze nagenoeg geen depot hebben. Deze diep roodbruin gekleurde wijn (het lijkt wel een roestige spijker) heeft dit wel en ruikt bovendien sterk naar kersen, rozen en cassis. Het is een krachtige musculaire wijn die zeer streng smaakt maar van grote klasse is! In iedere slok zijn duidelijk bessen (rood & zwart), kersen en ?smoked oak? te onderscheiden wat deze wijn complex maakt.
Maar wat het meeste opvalt is de zweem van natte aarde, waar rode Bourgognes overigens ook bekend om staan. Wellicht ben ik er nog niet aan toe om dergelijke oude wijnen te drinken, wat het lastig maakt om deze fles op ?waarde? te schatten. Ik zal binnenkort eens een jonger exemplaar proberen. Cijfer: 8- |