Zoals uit eerdere proefnotities blijkt tracht ik de laatste jaren het ?witte wijnseizoen? te openen samen met goede vriend Hans en een fles Montrachet (of een variant hiervan). En, gezien het uitblijven van een geschikt moment in de zon, hebben we hier maar een regenachtige zondagmiddag voor gekozen.

Het slachtoffer was een Batard Montrachet van Joseph Drouhin uit 2004. Een handelaarswijn die ik vorig jaar in mijn laatste kwartiertje in Beaune nog even snel kocht bij wijnwinkel Denis Perret. En al snel bleek bij het afrekenen dat ik ruim meebetaalde aan de hoge hypotheek van Denis van de A-locatie in het hoekje op het Place Carnot. Maar goed, dat weet je als je niet de tijd neemt om naar een geschikt en betaalbaar exemplaar te zoeken van een wijnboer. Dubbel pech dus. Echter, genieten we er niet minder om en hopen we ieder jaar een betere wijn te kunnen openen. (Voor 2010 gaan we voor een Montrachet van Ramonet).

Na het openen van de fles, de witte wijn op exact 12 graden in de grote Bourgogne glazen geschonken, met het advies om de wijn eerst eens flink lucht te laten happen. Op een één of andere manier is mijn ervaring met het jaar 2004 dat de wijnen flink zuurstof nodig hebben om op te starten. Het duurde dan ook even voor de aroma?s zich los konden rukken van de vloeistof en in mijn neus terecht kwamen. Desalniettemin bleek het een elegante wijn met veel eik en deed hij toasterig aan. Fris, licht zurig met concentraties vanille. Uitstekend in balans.

Over het algemeen gewoon een zeer goede wijn, echter toch in vergelijk bij de vorige Montrachet?s de minste van het stel. (zie ook de proefnotities van de Chevalier-Montrachet en de Ciots-Batard-Montrachet)

Cijfer: 8+